Drukke werkzaamheden ‘Kunst en Landschap’ en ‘Mammoet’ slokken ‘Kunstvloed’-activiteiten op

In het aanvangsjaar van de stichting Kunstvloed (2018/2019) heb ik me als coördinator PR- en Publiciteit vooral beziggehouden met de communicatie van de manifestatie. Om het evenement met een enthousiaste groep mensen van de grond te tillen, ‘in de markt’ te zetten – het smoel te geven.

Omdat het een nieuw en tweejaarlijks evenement betreft, waarbij je rekening houdt met het (voornamelijk) ‘warm houden’ van een en ander, schreef ik een communicatieplan waarin de (potentiële) rol van alle bij de organisatie betrokkenen nauwkeurig omschreven staat. Ik legde de nadruk daarbij op het rekening houden met de verscheidenheid aan doelgroepen en leeftijden.

Ik werd actief bij Kunstvloed omdat ik de doelstellingen van de stichting van harte onderschrijf, zelf woonachtig en werkzaam ben in Groot Wetsinge, en – last but not least – omdat er directe raakvlakken zijn met mijn initiatief tot het in het leven roepen en oprichten van het multimediale Platform ‘Kunst en Landschap Noord Nederland‘ dat in 2021/2022 (Corona) van start gaat.

Beeld: Robert Rosendal in oermens-outfit-anno nu. (Mammoet)

Mede door drukke Kunst en Landschap-bezigheden en mijn theateractiviteiten voor Mammoet in de zomer van 2019 heb ik mijn publiciteitswerkzaamheden voor Kunstvloed met pijn in het hart moeten neerleggen.

Ik wens de organisatie – ook vanaf deze plek – heel veel succes met de tweede editie van Kunstvloed in 2021. Met het steuntje in de rug, genomineerd zijn voor en winnen van de ‘Culturele Stimuleringsprijs gemeente Het Hogeland‘, moet dat goedkomen!

Sociaal media’gebruik’ slokt bloggen op

Heb ik dan niets gedaan sinds mei? Niets is minder waar.

Vanaf die maand ben ik me voor het eerst gaan storten als ZZB’er (Zelfstandige Zonder Benul) op ‘sociale media’. Hyves, Linkedin, Twitter en natuurlijk Facebook met aanhangende ‘pages‘. Voor wat betreft dat laatste, die 25 ‘likers‘ is niet direct een probleem, maar dan…

Ik voel me – na 25 jaar ondernemerschap – in eerste instantie Klein Duimpje in een veel te groot bos en weet niet goed waar ik mijn ‘post’kruimels moet achterlaten. Gaandeweg hoop ik op zevenmijlslaarzen mijn bedrijf(je) en een nieuwe boekenreeks onder de aandacht te brengen van ‘slimme’ telefoongebruikers, pad users, e-readers en andere internetadepten.

En dan… (eerlijk is eerlijk; zwoegend en zwetend en veel tijd investerend) – niet geheel zonder resultaat – kreeg ik in minder dan vier maanden tijd bijna driehonderd ‘likers’ voor de nieuwe Boekenreeks ‘Het IJslands Paard’, waarvan het eerste deel – zoals het zich nu laat aanzien – eind november verschijnt. Met de schrijvers, Elselien Klein en Anne Hofman, heb ik de afgelopen week in Wetsinge op een zeer onderhoudende en prettige manier de tweede (tekst)revisie doorgenomen. Er zijn prachtige foto’s en illustraties gemaakt en ik verheug me nu reeds op het vormgeven van het eerste boek uit deze reeks.

Ik blijf graag in contact met alle geïnteresseerden (lezers en sponsors) en hoop op een prachtige presentatie deze winter, met kou, sneeuw en wind – waar dan ook – ter promotie van ‘Het IJslands Paard’.

En – o, ja – in augustus was ik in Noorwegen. Wandel- en klimliefhebbers opgelet: Dovrefjell (ZW-Noorwegen) heeft – naast Groenland en Siberië – (oké, geïmporteerde) muskusossen. Echt een bezienswaardigheid. Vroeg op, en boven 1100 meter spot je ze zomaar (als het meer dan tien graden boven nul is, zul je ze niet zien).